طی سیاست‌های جدید دولت ایتالیا، قانونی جدید در مورد باشگاه‌های هر شهر تصویب شد. طبق این قانون هر شهر فقط باید یک باشگاه فوتبال بزرگ و رسمی داشته باشد که این تیم نمادی از شهر خود به حساب آید.
همین موضوع سبب شد که از اتحاد تیم‌های آلبا- آئودیک، فورتیتودو- پرو رما و رومن اف سی، باشگاه جدیدی به نام آ.اس.رم تاسیس شود. آ.اس.رم پس از دوران کوتاهی استفاده از استادیوم موتو ولودرومو آپیو و استادیوم فلامینیو، در استادیوم المپیکو (تأسیس در سال ۱۹۵۲) مستقر شد که تا به امروز هم جای اصلی بازی جیالوروسی، المپیکو می‌باشد.
آ.اس.رم اولین حضورش در لیگ ملی ایتالیا را در فصل۳۰-۱۹۲۹ تجربه کرد و پس از ۱۲ سال، آنها نخستین اسکودتوی خود را در سال ۴۲-۱۹۴۱ به دست آوردند. هر چند که پس از طی دوره‌ای طولانی به مدت ۴۱ سال آنها به دومین قهرمانی خود در این رقابت‌ها دست یافتند (۸۳-۱۹۸۲) و ۱۸ سال بعد سومین و آخرین اسکودتوی خود تا این زمان را کسب کردند.
جیالوروسی‌ها یک بار به سری ب سقوط کردند که آن هم پس از پایان لیگ ۵۱-۱۹۵۰ به وقوع پیوست. اما آنها به سرعت و در اولین فرصت به سری آ بازگشتند.
پس از بازگشت به سری آ در سال ۱۹۵۲، گرگ‌ها در بین سال‌های ۱۹۵۰ تا اوایل ۱۹۶۰ در نیمه بالای جدول رقابت‌ها باقی ماندند. آنها از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۹ روندی صعودی و رو به رشدی را طی کردند اما در همین زمان هم به رتبه‌ای بهتر از سومی لیگ(۷۵-۱۹۷۴) دست پیدا نکردند.
با حضور ستاره‌هایی چون برونو کنتی، آگستینو دی بارتولومی، روبرتو پرازو و فالکائو، گرگ‌ها دوران رویایی خود را آغاز کردند و به دوران اوج خود بعد از سال‌های ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ رسیدند.
آنها قدرت خود را در رقابت‌های کوپا ایتالیا هم به رخ همگان کشیدند و توانستند برای ۵ بار جام این رقابت‌ها را به بالای سر ببرند.
بعد از پایان دوران رویایی گرگ‌ها، آنها با داشتن ستاره‌هایی چون توتی، باتیستوتا، مونتلا، کافو و پانوچی و مربیگری فابیو کاپلو سرانجام در سال ۲۰۰۱ پس از پیروزی ۳ بر ۱ مقابل پارما در بازی پایانی و با اختلاف ۲ امتیاز از یووه به مقام قهرمانی دست یافتند.
پس از رفتن فابیو کاپلو از رم، این تیم در بحران سختی گرفتار شد و آنها طی دو سال چندین بار مربی خود را تعویض کردند. در فصل ۲۰۰۵- ۲۰۰۴ در فینال رقابت‌های کوپا نیز با نتیجه ۳-۰ در مجموع از اینتر شکست خوردند تا نایب قهرمانی دیگری را به آلبوم ناکامی‌های خود بیافزایند.
در سال ۲۰۰۷ جیالوروسی‌ها با لوچیانو اسپالتی مربی کم‌تجربه خود توانستند نتایج قابل توجهی کسب کنند. در جام قهرمانان اروپا آنها از مرحله گروهی بعد از والنسیا صعود کردند.
در قرعه کشی مرحله بعد باز هم با بدشانسی به لیون خوردند و در خانه خود با تساوی بدون گل متوقف شدند. در بازی برگشت رمی‌ها با همت و تعصبی که داشتند توانستند با گل‌های توتی و مانسینی لیون را درهم بکوبند.
افتخارات آ.اس.رم:
- ۳ بار قهرمانی سری آ
- ۷ بار قهرمانی جام حذفی
- ۱ بار قهرمانی در سوپر جام
- فیرکاپ ۱۹۶۱ و جام آنگلو ۱۹۷۲
